فرزندان خويش جنگيدند و به بركت وجود او پيروز شدند، آنانكه محبت او را به صورت تجارتى كه ضررى به آن راه ندارد به آغوش كشيدند، آنانكه چون به دامن پيامبر چسبيدند، از اقوامشان دورى گزيدند و چون در سايه قرب پيامبر سكونت كردند، اقربايشان طردشان نمودند، بار خدايا پاداش آنچه را كه براى تو و در راه تو از دست داده اند فراموش نفرما و در مقابل آنانكه مردم را به دين تو گرد آوردند و براى رضاى تو پيامبرت را در دعوت مردم به سويت همراهى كردند از رضا و خشنوديت خوشنودشان فرما و در عوض آنانكه در راه تو از ديار خويش هجرت گزيده و زندگى سخت را بر زندگى راحت اختيار نمودند از نيكوترين اجر و عالى ترين پاداش برخوردارشان فرما. ^۱

عقيده شيعه در محدوده كتاب و سنت:

اين بود نمونه اى از عقيده شيعه درباره صحابه و اين است دوستى و محبت شيعه نسبت به صحابه و ياران رسول خدا صلى الله عليه و آله .
ولى با وجود اين دوستى و محبت، شيعه معتقد است كه صحبت و ديدار پيامبر صلى الله عليه و آله در عين اين كه بزرگ ترين فضيلت و بالاترين افتخار است، اما به تنهايى نمى تواند موجب عدالت يا دليل مصونيت از گناه و معصيت شود؛ بلكه آنچه كه عامل سعادت و نجات از عذاب قيامت است عقيده و ايمان و عمل به قرآن و سنت است و لذا صحابه نيز مانند ساير مسلمانان مى باشند و در ميان آنان افراد عادل و متعهد وجود دارد كه قسمت مهم و خيل عظيمى از صحابه را در بر مى گيرد و در ميان صحابه گروه دومى