چه حوادثى به بار آوردند. ^۱
در مورد انتقاد رسول خدا صلى الله عليه و آله از يك عده از صحابه، احاديث فراوان وجود دارد كه آن حضرت با تعبيرات مختلف و با بيانات گوناگون عملكرد آنان را مورد نكوهش قرار داده و ضرر اين عده را به مسلمانان گوشزد فرموده است، ولى ما براى رعايت اختصار و از لحاظ اين كه بدانيم كه انتقاد رسول خدا مشخصا متوجه عنوان صحابه و دور از هر نوع تأويل و تفسير است به نقل اين سه حديث اكتفا نموديم.

سيره خلفا

سيره و روش اميرمؤمنان عليه السلام در دوران خلفاى سه گانه و در دوران خلافت خويش، دليل عينى بر گفتار ما است؛ زيرا آن حضرت هر يك از صحابه را كه قانون شكنى مى نمودند و حدود و مقررات اسلام را زير پا مى گذاشتند مجازات و به تناسب گناهى كه مرتكب شده بودند اجراى حد و كسانى را كه با داشتن عنوان صحابه بر خلاف كتاب و سنت عمل كرده و با آن حضرت به مقام جنگ و ستيز برآمده بودند در قنوت نماز و در بالاى منبر علنا لعن و نفرين مى نمودند. ^۲
و هم چنين خليفه دوم در مقابل اعمال نادرست افرادى كه افتخار صحابگى هم داشتند عكس العمل نشان مى داد. ^۳
مثلاً: ابو هريره را استيضاح و ثروت كلان او را كه پس از معزول شدن از ولايت بحرين با خود آورده بود مصادره نمود و بر وى آن قدر تازيانه زد كه بدنش خون آلود گرديد. ^۴
خلاصه اين كه: عقيده شيعه درباره صحابه متخذ از قرآن و سنت و سيره خلفا