مونتاژ آن به دايرة المعارف ها به صورت يك واقعيت تاريخى درآيد؟!
همان گونه كه در اصل، مسئله سب و عداوت صحابه يك مطلب مضحك و خلاف واقع بوده، اما با مرور زمان و با تبليغ و انعكاس آن در كتاب ها در ميان گروهى به صورت يك واقعيت تلقى مى شود.

يك نمونه تاريخى

ما كه سياست تحريف را يكى از عوامل اصلى اين تهمت مطرح نموديم نه يك تلقى و برداشت از تاريخ، بلكه حقيقتى است كه خود مورخين اشاراتى به آن نموده اند و به عنوان نمونه به نقل يك مورد اكتفا مى كنيم:
ابن اثير مورخ معروف در حوادث سال 407 مى گويد: و در اين سال شيعه ها در همه آفريقا به قتل رسيدند. و علت آن را چنين بيان مى كند كه در شهر «قيروان» و در ماه محرم «معز بن باديس» فرمانرواى كل آفريقا از كنار جمعيتى عبور كرد و درباره آنان سؤال نمود گفتند: اينها روافض هستند كه شيخين را سب مى كنند. آن گاه مردم و مأمورين به سوى دروازه «مقلى» كه شيعه ها در آن جا اجتماع مى كردند روانه شدند و از شيعه ها گروه گروه به قتل رسانيدند... .
و افرادى نيز كه در قصر منصور و در مسجد شهر «مهديه» متحصن شده بودند، محاصره و سپس به قتل رسيدند و اين كشتار در تمام آفريقا به وقوع پيوست كه اكثر شعرا در سروده هاى خويش آن را ذكر نموده اند. حادثه اى كه گروهى از وقوع آن خوشحال و مسرور و گروهى ديگر گريان و محزون بودند. ^۱
در اين تكه از تاريخ كه به طور اجمال و اختصار نقل شده است چند نكته قابل توجه وجود دارد كه حقيقت اين تهمت و تحريف را روشن مى سازد:
1. اجتماع شيعيان در ماه محرم.
2. اجتماع و حركت شان به سوى دروازه (مقلى) و كشته شدنشان در اين ميدان.
3. كشته شدن شيعيان در ساير نقاط آفريقا.