و ثالثا: وجود چنين فرد و گروهى با چنين عقيده ضد اسلامى چه ارتباطى به عقيده شيعه دارد؟ مگر كتابخانه هاى دنيا مملو از منابع عقيدتى و كتب حديثى و تاريخى شيعه نيست؟ تا حال در كدام كتاب از كتب شيعه چنين عقيده منعكس گرديده و از زبان كدام عالم و دانشمند و يا فرد عوام و بى سواد شيعه چنين مطلبى شنيده شده است. «يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ قُولُواْ قَوْلًا سَدِيدًا يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَــلَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ» . ^۱

شيعه يا اهل سنت واقعى

پس از بيان اين نكته كه اساس و پايه عقيده شيعه در مورد صحابه قرآن و سنت و آيات و احاديث است، تذكر اين نكته را لازم مى دانيم كه بايد تسنن واقعى را در تشيع به دست آورد و پيروى نمودن از سنت اصيل پيامبر صلى الله عليه و آله نمى تواند بدون تشيع تحقق پذيرد.
البته ما در اين مورد با تسميه و نامگذارى كارى نداريم و فعلاً كيفيت تسميه تشيع و تسنن و زمان و عامل به وجود آمدن اين دو اسم را مطرح نمى سازيم و از اين بحث صرف نظر مى كنيم كه كلمه شيعه به وسيله شخص رسول اكرم صلى الله عليه و آله به پيروان اميرمؤمنان عليه السلام اطلاق گرديده ^۲ و پيدايش كلمه اهل سنت و جماعت از سال 41 و از زمانى است كه آتش بس بين امام حسن مجتبى عليه السلام و معاويه به وجود آمده و با مرور زمان گسترش يافته است. ^۳
آرى، ما فعلاً اين بحث را مطرح نمى كنيم، ولى همان گونه كه در مورد صحابه، ديدگاه شيعه را ملاحظه فرموديد كه براساس قرآن و سنت بوده و در اين مسير اعوجاج و انحرافى از سنت نبوده مى توانيد از همان يك نمونه به تمام آراء و عقايد و