ايمان، نور و زهد و پارسايى گردآورنده مهمترين كتاب حديثى شيعه ـ ثقة الاسلام كلينى ـ را به تماشا مى نشينيم. سر بر در خانه اش مى ساييم و نسل جوان ايران اسلامى و دنياى اسلام را به بهره گيرى از حرارت و فروغ آفتاب حديث فرا مى خوانيم.
ميلاد آفتاب
در زمانى كه صدايى جز صداى سم اسبان بنى عباس در سرزمين هاى اسلامى به گوش نمى رسيد در سرزمين ايران يعنى قلب تشيع ـ روستاى «كلين» ۱
ـ در خانه اى آكنده از عشق اهل بيت عليهم السلام كودكى متولد شد كه تاريخ حيات او با «غيبت صغرى» عجين شد. محمد نامى بود كه يعقوب بن اسحاق براى فرزند خويش برگزيد و اذان و اقامه اولين كلماتى بودند كه گوش او را نوازش دادند. اولين كلاس درس او دامان پاك و پر مهر مادرى عطوف و عفيف بود. محمد مراحل ابتدايى علوم اسلامى را نزد پدر و دايى بزرگوارش على بن محمد بن ابراهيم بن ابان كه از استادان علم حديث بود، گذراند. وى پس از گذراندن دوران آغازين تحصيل و آشنايى با منابع رجالى و حديثى، از كلين مهاجرت كرد و با كوله بارى از معرفت و شناخت مكتب اهل بيت عليهم السلام براى شكوفايى خلاقيت هاى درونى و سيراب شدن از درياى بى پايان علوم وحى و پيمودن كمالات اخلاقى و انسانى به «رى» وارد شد. اگر چه فاصله 38 كيلومترى كلين تا «رى» براى او كه با زادگاه خويش وداع هميشگى كرد مسافتى طولانى بود و غم غربت و دورى از خانواده آزارش مى داد، اما براى كسى كه براى خدا گام بر مى دارد و براى خدا زندگى مى كند اين همه آسان است.
گزينش هدف
در هنگام ورود كلينى به «رى» بيشتر مردمان اين شهر از پيروان مذاهب حنفى و شافعى بودند اما به دليل وجود شيعيان دلباخته اى در اطراف اين شهر، اكثر اهل تسنن «رى» همواره تحت تأثير اخلاق و رفتار اسلامى آنها قرار داشتند. از اين رو اين ديار
1.كلين روستايى است در ۳۸ كيلومترى شهر رى.
