سخن از امانت فراموش شده پيامبر است كه فرمود:
إني تاركٌ فيكمُ الثقلينِ كتابَ اللّهِ و عِترَتي... .
شيخ كلينى يعنى الكافى، يعنى آبشخور پاك اهل بيت عليهم السلام ، يعنى كوثر شيرين حديث در كوير فرهنگى تاريخ، يعنى سرچشمه زلال دوستداران آل محمد صلى اللّه عليهم اجمعين.

سال تناثر نجوم

سالى كه ستارگان فرو ريخت.
سيماى مردان خدا كه پس از تحمل رنج ها و مشقت ها امانتى را كه از جانب خداوند به آنان سپرده شده، سالم به منزل مى رسانند ديدنى است.
خدا در ديدگان چنين انسان هايى موج مى زند و سبكبالى وصف ناپذيرى به آنها روى مى دهد. آنان در آن حالات روحانى در شوق ديدار دوست لحظه شمارى مى كنند.
كلينى در حالى كه بيش از 70 سال از عمرش مى گذشت و پس از 20 سال تلاش در تدوين كتاب الكافى و تحمل رنج ها، غربت ها و مشقت ها، اينك در آستانه ملاقات با معبود و معشوق است. او در خود آرامشى احساس مى كرد، آرامشى كه نشان از ايثار و از خود گذشتگى و اداى تكليف او داشت.
او اگر چه در قفس دنيا مى زيست ؛ اما در فضاى بهشت تنفس مى كرد، چرا كه تمام لحظه هاى عمرش را با كلام اهل بيت عليهم السلام سپرى كرده بود و در راه اداى فريضه، هر رنجى را به جان پذيرفته بود.
براى ما خاكيان رهيدن از خاك تازگى دارد ؛ ولى براى فرزانه اى چون كلينى كه هيچگاه وابسته به خاك نشد، مرزى به نام خاك وجود نداشت. او در انتظار رفتن و رؤيت محبوب، روزها را سپرى مى كرد.
سال 329 هجرى قمرى سالى است كه سال «تناثر نجوم» نام گرفته است، سال فرو ريختن ستاره ها و سالى كه آسمان علمِ اين دنياى خاكى بى ستاره ماند.