خود به آن مراجعه كنند.
مؤلف از اصول اربعمائه و ديگر كتب حديثى بهره گرفته و كتاب را در سه بخش كلى نظم بخشيده است: اصول، فروع و روضه.
اصول كافى محتوى دقيق ترين مباحث عقيدتى است كه دليل اهتمام بيشتر به كافى همين بخش است. فروع شامل احكام فرعيه، و روضه در بردارنده انواع احاديث (تفسير، قصص انييا، خطب و مواعظ و...) است.
توجه به كافى به قدرى بوده كه نسخه هاى خطى آن به عدد 1600 مى رسد. البته با همه مدح و ثنايى كه براى كافى شده، هيچ كس مدعى قطعى الصدور بودن روايات آن نيست.
بايد توجه داشت كه احاديث كافى، به اصطلاح قدما صحيح است به اين معنى كه ايشان حديث را با قرائن موجود در نظر مى گرفتند و حكم به صحت مى نمودند نه در اصطلاح متأخران كه حديث متصل السند به نقل از راوى عادل امامى مذهب را صحيح مى دانند. پس در اسانيد اين روايات بسيارى از غير اماميان وجود دارند، چون ملاك، وثاقت راوى است و مذهب مخل وثاقت نيست. همچنين برخى احاديث كافى به غير معصومان ختم شده يا گاهى در اسناد آن تابعان ديده مى شوند.
شيخ ابو جعفر محمدبن يعقوب بن اسحاق ملقب به كلينى رازى، مؤلف كافى در نيمه دوم قرن سوم هجرى در كلين، يكى از روستاهاى رى به دنيا آمد. وى براى فراگيرى علوم به بيشتر حوزه هاى علمى زمان خود سفر كرد. قبل از ورود و اقامت در بغداد، شهرت او وارد آنجا شده بود.
كلينى را از مجددين مذهب در رأس سده سوم خوانده اند و علماى شيعه و اهل سنت به اتفاق وى را توثيق كرده اند. وى علاوه بر حديث، در تاريخ، ادبيات، رجال و ديگر علوم اسلامى هم استاد فن بوده است.

جستارهاى مقدماتى پيرامون امامت و خلافت

امامت از امّ (قصد) مشتق شده و به كسى گفته مى شود كه به او اقتدا مى كنند، چه بر راه راست باشد يا ناراست. جمع امام ائمه است و در قرآن به معانى رؤساى كفر، راه روشن و كتاب آسمانى يا دين به كار رفته است.