ميان آنها اعتراف كرده است. پس چگونه استاد سائح مغربى مى گويد: ابن خلدون احاديث مهدى عليه السلام را كاملاً بررسى و يك به يك تضعيف كرده است؟ حتى اگر فرض كنيم، وى تمام احاديث را بررسى و با همين نسبت (1941) احاديث را تصحيح و رد مى كرد، بازهم 338 حديث صحيح باقى مى ماند كه براى تواتر كفايت مى كند.
احتجاج دوم: عدم ذكر احاديث مهدى عليه السلام در صحيحين
دومين استدلالى كه پيرامون ابن خلدون در انكار صحت احاديث مهدى عليه السلام آورده اند، اين است كه اين احاديث در صحيحين نيامده است. حتى احمد امين به اين اعتبار، چنين احاديثى را وضع شده توسط دو فرقه سنى و شيعه مى داند. پس حتى اگر اين احاديث به تواتر هم برسد، ارزشى ندارد و نمى تواند جزء عقايد اهل سنت باشد.
نقد و بررسى
اولاً متذكر مى شويم كه تعريف خبر متواتر هيچ ارتباطى با ذكر حديث در صحيحين ندارد و عدم ذكر حديث در آنها زيانى به تواتر آن وارد نمى كند. ثانيا ادعاى عدم وجود احاديث مهدى عليه السلام در صحيحين به دليل عدم علم و احاطه بر اين كتب است زيرا عدم وجود لفظ مهدى عليه السلام در صحيحين دليل بر آن نيست كه صاحبان اين كتب، حديثى در مورد مهدى آخرالزمان ذكر نكرده اند، احاديثى آورده اند كه پيوندهاى محكم با مهدى عليه السلام دارد حتى قسمت هايى از احاديث مهدى عليه السلام وجود دارد كه شارحان اين كتب به ارتباط اين موارد با احاديث مهدى عليه السلام اشاره كرده اند مثلاً احاديثى كه از خليفه عادل بدون تصريح به لفظ مهدى سخن گفته اند و محدثين تصريح كرده اند كه خليفه عادل همان مهدى است. ۱
حتى حديث «المهدى حق من ولد فاطمه» ۲ كه امروزه در صحيحين وجود ندارد، اما چهار نفر از بزرگان اهل سنت (هيثمى متقى هندى محمدبن على الصبان و حسن العدوى) اذعان كرده اند كه اين حديث در صحيح مسلم بوده و امروزه از اين كتاب حذف شده است.
1.البيانات، ابوالاعلى المودودى، ص ۱۶۱.
2.معجم احاديث المهدى، ج ۱، ص ۱۳۶، ح ۷۴.
