به نظر مى رسد، حافظان اهل سنت به اضافه بودن قسمت آخر حديث كه توسط يكى از روات براى نسبت دادن مهدى عليه السلام به محمدبن عبداللّه بن حسن مثنى يا محمدبن عبداللّه بن منصور وضع شده است آگاهى داشته اند.
اختلاف حديث در مورد مدت حكومت مهدى عليه السلام
احاديث در اين زمينه از پنج تا چهل سال را بيان كرده اند و برخى اين اختلاف را دليل رد مهدويت دانسته اند.
بررسى: هيچ مسلمانى شيعه و سنى اصل مهدويت را به دليل عدم توافق احاديث در اين زمينه رد نمى كند، البته اين احاديث قابل جمع هم مى باشد، چون تفاوت ها از جهت ظهور، قوت و... است. مثلاً چهل سال به اعتبار همه زمان حكومت حضرت، هفت سال به اعتبار زمان قدرت حكومت و بيست سال حد وسط است.
3. حديث: (ولا مهدى الا عيسى بن مريم)
اين حديث را ابن ماجه در سنن روايت كرده است.
بررسى: اگر چه با توجه به احاديث فراوان و صحيح ديگر كه علما و محدثان بزرگ نقل كرده اند و بر صحت آنها نظر داده اند، چنين حديثى نمى تواند دليلى براى منكران باشد، اما به هر حال اين حديث نزد اكثر علما مردود است و راويان آن ـ از جمله محمد بن خالد تضعيف شده است.
احتجاج چهارم: عدم معقوليت احاديث مهدى عليه السلام
از ديگر استدلالات مقلدان ابن خلدون، اين ادعاست كه احاديث مهدى عليه السلام معقول نيست. احمد امين مى گويد: «ابن خلدون در تضعيف اين احاديث تنها به نقد سند نپرداخته، بلكه متن آنها را نيز مخالف عقل يافته است». ۱
فريد وجدى هم در موسوعه خود پانزده حديث در اين زمينه ذكر كرده آنها را غير معقول و اسنادش را ضعيف مى داند.
1.تراثنا و موازين النقد، ص ۱۸۶ نقلاً عن احمد امين.
