كتاب الأشربة، أبواب الابندة، 6: 434/17 ـ 21.
كتاب الزى و التجمل 6: 495/3 ـ 6.
روايات مرفوعه وى نيز در ابواب مختلف كافى پراكنده است.
مصدر كافى ظاهرا كتاب التوحيد و كتاب النوادر وى مى باشد، در طريق نجاشى به كتاب النوادر، نام محمد بن
يعقوب قرار گرفته است. ^۱
ـ عبد العظيم بن عبد اللّه الحسنى
كتاب الحجة 1: 423/56 ـ 424/64.
راوى اين روايات احمد بن مهران است كه از ارباب كتب شمرده نشده است.
ـ عبد اللّه بن إبراهيم بن محمد الجعفرى
كتاب الحجة 1: 358/17 ـ 367/ذيل 19.
اين احاديث ظاهرا همگى در اصل در كتاب «خروج محمد بن عبد اللّه و مقتله» و كتاب «خروج صاحب فخ و مقتله» بوده است. ^۲
ـ (محمد) ابن أبى عمير
در كتب مختلف از جمله:
كتاب الدعاء 2: 489/3 ـ 6.
كتاب الجنائز 3: 255/17 ـ 20.
وى مؤلف كتاب معروف نوادر است و ممكن است روايات با واسطه از كتاب وى گرفته شده باشد.
ـ محمد بن احمد
كتب مختلف از جمله: كتاب وصايا 7: 59/9 ـ 59/12.
و نيز روايات مرفوعه وى در كتاب الصلاة و كتاب الصيام و غير آنها ديده شده است، وى محمد بن احمد بن يحيى صاحب كتاب مشهور نوادر الحكمة است.