خلاصه
آموزش عقيده ، عبارت از عرضه تعليماتى است كه باورهاى كاذب و غير علمى را از انسان دور مى كند و عقايد صحيح و علمى را در او رشد مى دهد . بديهى است كه اين كار ، امكان پذير است .
علم عقيده شناسى ، به دليل اين كه مانع پيوند خوردن عقايد غير علمى و نادرست به روان انسان مى شود ، تأمين كننده سلامت روان است و از اين رو ، ارزنده ترين علوم است و فرا گرفتن آن بيش از هر دانش ديگر براى انسان ، ضرورى است .
ضرورت و نقش بنيادى علم عقيده شناسى ايجاب مى كند كه زمينه آموزش اين علم براى همگان فراهم شود و آموزش عقايد علمى ، همگانى و اجبارى گردد .
آموزش عقيده ، به معناى انتقال عقايد استاد به شاگرد ، به صورت تقليدى نيست ؛ بلكه منظور ، آموزش بررسى هاى عقيدتى است تا انسان بتواند عقايد صحيح را انتخاب كند .
براى آموزش اصول عقايد ، سه روش وجود دارد : روش فلاسفه ، روش متكلّمان ، و روش انبياى الهى . ما به دليل عموميت و جامعيت روش انبيا ، اين روش را برگزيده ايم .