با تازيانه عذاب استيصال هم بيدا نمى شوند .
تازيانه اى كه همه را بيدار مى كند!
ولى يك تازيانه هست كه همه را بيدار مى كند ، و آن تازيانه مرگ است!
النّاسُ نِيامٌ فَإذا ماتُوا إنتَبَهُوا.۱مردم در خواب هستند و آنگاه كه بميرند بيدار مى شوند.
كسانى كه با فريادها و هشدارهاى پيامبران ، با تازيانه بلاها و مشكلات و حتى با تازيانه عذاب استيصال ، بيدار نمى شوند ، تنها با شلاق مرگ به خود مى آيند . تازيانه مرگ حجاب غفلت را مى درد و با كنار رفتن اين حجاب ، انسان با حقايقى رو به رو مى شود كه مدام در برابر او بود ، ولى آنها را نمى ديد . قرآن كريم ، خطاب به مجرمانى كه با تازيانه مرگ بيدار شده اند ، در صحنه قيامت مى فرمايد :
«لَّقَدْ كُنتَ فِى غَفْلَةٍ مِّنْ هَـذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَـآءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ .۲
به تحقيق كه تو از اين روز غافل بودى ، ولى اكنون كه حجابت را از تو برداشته ايم ، ديده ات تيزبين و دقيق است» .
انسان تا وقتى در دنياست ، زنگار كردارهاى ناشايست ، حجابى از غفلت بر ديده عقلش مى نهد و اين حجاب ها نمى گذارد موقعيت خود را در هستى دريابد و بفهمد كه كيست ؟ و فلسفه خلقت و وجود او چيست ؟ و كجا مى خواهد برود؟ حجاب غفلت مانع از آن است كه براى زندگى جاويد خود سرمايه گذارى كند . هنگام مرگ ، حتما حجاب غفلت كنار مى رود ، ولى چه فايده دارد؟!
اميد آن كه عنايات الهى ما را مدد كند و پيش از آن كه تازيانه مرگ بيدارمان كند ، دعوت ها و هشدارهاى پيامبران خدا ما را هشيار سازد .