مى اندازد . امام دستش را گرفت و فرمود :
اين كار را نكن ؛ اين تبذير است و خداوند فساد را دوست ندارد .۱
در حديث ديگرى ، امام صادق عليه السلام مى فرمايد :
اعتدالِ در هر كار ، چيزى است كه خداوند آن را دوست دارد ، و اسراف در هر موردى كه باشد ، مبغوض خداوند است ، حتّى دور انداختن هسته هاى خرما ؛ زيرا اين هسته ها قابل استفاده است ، و حتّى دور ريختن آب آشاميدنى .۲
مراتب اسراف
از آنچه در معناى لغوى اسراف و مفهوم آن در قرآن و حديث مطرح شد ، به اين نتيجه مى رسيم كه اسراف ، در لغت و قرآن و حديث ، به يك معناست و آن عبارت است از «خروج از مرز اعتدال در هر كار» . و خروج از مرز اعتدال مراتبى دارد كه كمترينِ آن دور ريختن چيزهايى است كه قابل مصرف است و بالاترين درجه اسراف برترى جويى و تجاوز به حقوق مردم است .
اسراف ، حجاب عقل است
پس از مشخّص شدن مفهوم و مراتب اسراف ، بايد ديد كه اسراف چگونه حجاب عقل و مانع شناخت هاى عقلى و قلبى است ؟ و آيا اين مانعيّت ، مربوط به همه مراتب اسراف مى شود ، يا اين كه مربوط به بعض مراتب آن است ؟
در پاسخ سؤال اوّل بايد گفت : با ذكر دو مقدّمه ، مانعيّت اسراف از شناخت ، اثبات و چگونگى آن نيز روشن مى شود : مقدّمه اوّل اين كه هوس مانع شناخت است ، و مقدّمه دوّم اين كه اسراف تجسّم هوس است .
