«كَذَ لِكَ أَتَتْكَ ءَايَـتُنَا فَنَسِيتَهَا وَ كَذَ لِكَ الْيَوْمَ تُنسَى .۱
همان طور كه دلايل قطعى و روشنِ من براى تو آمد و تو آنها را ناديده انگاشتى و از ياد بردى ، همچنان امروز فراموش مى شوى» .
بيمارى هاى قابل علاج
تا اين جا توضيح داديم كه اگر بيمارى هاى انديشه موجب سياه شدن كامل آينه قلب و باعث مرگ انديشه شود ، در اين جهان قابل علاج نيست . اكنون مى خواهيم اين مطلب را توضيح دهيم كه اگر بيمارى هاى انديشه به اين حد از وخامت نرسيده باشد ، قابل درمان است .
در زمينه درمان بيمارى هاى عقلى ، از ديدگاه اسلام ، دو مسئله بايد مورد بررسى قرار گيرد :
مسئله اول اين كه پزشكِ بيمارى هاى عقلى كيست؟ و مسئله دوم اين كه ، داروى بيمارى هاى عقلى چيست؟
پزشك بيمارى هاى عقلى
نخستين مسئله در مورد علاج بيمارى هاى انديشه يافتن طبيبانى است كه متخصص درمان اين بيمارى ها باشند تا با مراجعه به آنان و به كار بردن داروهايى كه تجويز مى كنند ، بيمار ، سلامتى انديشه و روان خود را بازيابد .
از ديدگاه قرآن و احاديث اسلامى ، اين پزشكان عبارت اند از انبياى الهى و جز پيامبران الهى و پيروان راستينشان ، هيچ روانشناسى توان درمان بيمارى هاى انديشه و روان انسان را ندارد .
امام على عليه السلام رسول اكرم صلى الله عليه و آله را اين طور توصيف مى فرمايد :
طَبِيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ... مُتَتَبِّعٌ بِدَوَائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ و مَواطِنَ الحَيرَةِ.۲