در آن چراغ هاى نور و درمان بيمارى هاى درونى است .
از اين رو يكى از دعاهاى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله اين بود كه : اللّهُمَّ نُوِّر بِكِتابِكَ بَصَرِى . 1 يعنى خدايا ! با كتاب خودت ديده ام را روشن كن .
و نيز امير المؤمنين عليه السلام وقتى كه قرآن را ختم مى كرد ، در ضمن دعا مى فرمود :
اللّهُمَّ... نَوِّر بِالقُرآنِ بَصَرِى ... . 2 خدايا با قرآن ديده ام را نورانى كن .
ديده اى كه با قرآن و وحى الهى روشن مى شود ، ديده حس نيست ، ديده عقل و قلب است . بنا بر اين ، از ملاحظه مجموع آيات و رواياتى كه مطرح شد ، مى توان به اين نتيجه رسيد كه يكى از چراغ هايى كه آفريدگار جهان براى روشنايى دادن به ديده عقل آفريده ، وحى است و همان طور كه اگر پرتو خورشيد نباشد ، ديده حس نمى تواند حقايق حسى را ادراك كند و راه را از چاه تشخيص دهد ، اگر نور وحى هم نباشد ، ديده عقل نمى تواند حقايق عقلى را بشناسد و راه هدايت و سعادت انسان را به او نشان دهد .
اختلاف اديان و اين كه هر قوم و ملت و گروه و حزب و سازمان ، برنامه زندگى و راه سعادت و تكامل انسان را به گونه اى مطرح مى كنند ، به اين دليل است كه ديده عقل ، به تنهايى و بدون چراغ وحى نمى تواند حقيقت را آن گونه كه هست ، ببيند و راه رستگارى را به طور كامل به انسان نشان دهد .
چراغ امام
از ديدگاه قرآن و حديث يكى ديگر از چراغ هايى كه در نظام آفرينش به ديده
