فصل دوم :راه هاى تحصيل شرايط معرفت

در فصل اول معلوم شد كه انسان در صورتى قادر به شناخت حقايق هستى و حركت در مسير رشد و تكامل بر مبناى جهانبينى صحيح است كه از چراغ هاى وحى امام و بصيرت استضائه كند و روشنگرى هر يك از اين چراغ ها شرطى از شرايط شناخت از نظر قرآن است . مطالب اين فصل درباره چگونگى تحصيل شرايط شناخت و تبيين چگونگى استضائه از چراغ هايى است كه در نظام هستى براى روشنايى دادن به ديده عقل آفريده شده اند .
قبلاً توضيح داديم كه چراغ اول و دوم ، يعنى وحى و امام ، مقدمه چراغ سوم ، يعنى نور بصيرت اند . به عبارت ديگر ، فلسفه وحى و امامت ، دادن بينش به انسان است . بنا بر اين ، براى تبيين چگونگى احراز شرايط شناخت بايد مشخص شود كه انسان چگونه مى تواند از چراغ وحى و امام نور بگيرد و چراغ بصيرت را در وجود خود روشن نمايد ؟ و همچنين وحى و امام چه رهنمودى براى روشن شدن اين چراغ در كانون جان انسان دارند ؟ و بالاخره چراغ بصيرت با چه شرايطى روشن مى شود و در چه شرايطى روشن مى ماند ؟ مسئله عمده در اين فصل ، تبيين اين شرايط است .
اين شرايط عبارت اند از : اجتناب از موانع شناخت ، تقوا ، زهد ، عمل ، جهاد و اخلاص .