كسانى كه از روى تعصب و لجاج ، حقيقت را پنهان و كتمان مى كنند و كفر عادت و ملكه آنان شده است نيز از راهنمايى هاى خداوند بى بهره اند .
و در سوره منافقون مى فرمايد :
«إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الْفَـسِقِينَ .۱
همانا خداوند ، آنان را كه از مرز خويش تجاوز كرده اند ، هدايت نمى كند» .
و در سوره غافر مى فرمايد :
«إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِى مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ .۲
همانا خداوند ، اسرافكار بسيار دروغگو را رهنمون نمى شود» .
و در سوره زمر مى فرمايد :
«إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِى مَنْ هُوَ كَـذِبٌ كَفَّارٌ .۳
همانا خداوند ، كسى را كه دروغگوست و عادت به پنهان كرن حقيقت دارد هدايت نمى كند» .
همان طور كه ملاحظه مى شود ، در اين آيات ، شرط استضائه از چراغ وحى و امام و روشن شدن چراغ بصيرت در جان ، اين است كه انسان اهل ظلم ، كفر ، اسراف و فسق نباشد . بنا بر اين ، نخستين شرط شناخت از نظر قرآن ، اجتناب از اين امور است .
2 . تقوا
دومين شرط از شرايط روشنايى چراغ بصيرت در دل ، تقواست .
پس از اين كه با راهنمايى وحى و امام طوفان هوس و غبارهاى ظلم ، كفر ،