معناى سوم
علّامه مجلسى، عقل به معناى سوم را اين گونه توصيف كرده است:
نيرويى كه انسان ها آن را در نظم بخشيدن به امور زندگى و معاش خويش، به كار مى گيرند كه در صورت همراهى آن با قانون و شرع ، عقل معاش نيز ناميده مى شود و اگر در كارهاى باطل به كار گرفته شود، به آن نكراء، يعنى نيرنگ و شيطنت گفته مى شود. اين معناى از عقل از نظر علّامه مجلسى، با حديث دوم ـ كه قبلاً نيز آن را آورديم ـ ، قابل انطباق است و مضمون آن چنين بود كه آدم عليه السلام بين عقل، دين و حيا مخيّر است. اگر عقل را برگزيد، در نهايت، دين و حيا نيز به وى داده مى شود. اين حديث، با معانى اوّل و دوم عقل از نظر علّامه مجلسى نيز انطباق داده شده بود.
