امام رضا علیه السلام
لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعناقَكُم حَتّى تُمَيَّزوا وتُمَحَّصوا، فَلا يَبقَى مِنكُم إلاَّ القَليلُ، ثُمَّ قَرأَ «الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا ءَامَنَّا وَ هُمْ لاَ يُفْتَنُونَ» .
«آنچه به سويش گردن مىكشيد [و منتظرش هستيد]، واقع نخواهد شد تا آن كه غربال و تصفيه شويد، چنان كه از شما جز اندكى باقى نمىماند» و سپس اين آيه را خواند: «الف، لام، ميم. آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها مىشوند و مورد آزمايش قرار نمىگيرند؟».
الإرشاد : ج۲ ص۳۷۵
پس از آگاهى از مورد صدور احاديث و مباحث مربوط به آن، نويسنده ، الكافى را كه حاوى نمونه هاى متعدّدى از احاديث داراى مورد صدور است ، بررسى كرده كه گزارشى از آن آورده مى شود:
