شرح از «مرآة العقول»
در اين سخن امام صادق عليه السلام : «من حبل الوريد»، شايد اشاره اى باشد به قرب علّى و تأثير و تدبير خداى سبحان؛ زيرا رگ گردن، عامل زندگى و حيات است و قطع شدن آن، باعث مرگ و فنا مى شود، و يا اين كه خداى متعال، داخل زندگى شخص مى شود و از رگ گردن نيز نزديك تر است؛ چون او خالق آن است و مسبّب و عامل ساير اسباب زندگى اوست.
بررسى سند
در مرآة العقول، اين حديث مجهول شمرده شده است. در عبارت «عَنْهُ» در اوّل حديث، مشخص نشد كه ضمير «هُ» به چه كسى بر مى گردد؛ به دليل اين كه نام اوّلين راوى، در حديث قبل آمده است. گذشت كه محمّد بن ابى عبداللّه نام دو نفر است كه هر دو، ثقه اند؛ امّا محمّد بن اسماعيل، همان «محمّد بن اسماعيل برمكى است كه درباره او اختلاف نظر است. از نظر نجاشى، ثقه راستْ كيش است و از نظر ابن غضائرى، «ضعيف» است و محمّد بن على اردبيلى، قول نجاشى را ترجيح داده است. داوود بن عبداللّه ، عمرو بن محمّد و عيسى بن يونس نيز مجهول هستند. پس در مجموع، راويان اين حديث، مجهول اند و در نتيجه، سند آن ضعيف است.
