حديث هفتم
۰.و بهذا الإسْنادِ، عَنْ سَهْلِ، عَنِ الحَسَنِ بْنِ مَحبوبٍ، عَنْ محمّد بن ماردٍ أنَّ أبا عبد اللّه عليه السلام سُئلَ عَنْ قولِ اللّه ـ عَزَّ و جَلَّ ـ:«الرَّحْمَـنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى».
فَقالَ:«اِسْتَوى مِنْ كُلِّ شَى ءٍ فَلَيْسَ شَى ءٌ أقْرَبُ إليهِ مِنْ شَى ء» ؛
۰.و باز در باره معناى همين آيه، از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود:«[خداوند رحمان، ]نسبت به همه چيز، برابر است. پس چيزى به او نزديك تر از چيز ديگر نيست».
بررسى سند
در مرآة العقول و الوافى، شرحى بر اين حديث ذكر نشده است؛ ولى در بررسى سند اين حديث در مرآة العقول، سند آن، صحيح شمرده شده است. اين در حالى است كه سهل بن زياد، ضعيف است. البته حسن بن محبوب، ثقه است و محمّد بن مارد التميمى نيز ثقه و «عين» توصيف شده است. در ابتداى سند، «بهذا الاسناد» آمده است؛ يعنى على بن محمّد، مجهول است و محمّد بن حسن، ثقه است. پس در مجموع، سند اين حديث، ضعيف است.
