بررسى خوف و رجا در « قرآن »، « نهج البلاغة » و « الكافى » - صفحه 243

فصل اوّل : كليات

نويسنده ، در فصل آغازين تحقيق خود ، برخى از مطالبى كه ذكر آنها بايسته و ضرورى بوده و به مثابه مقدّمه ورود به تحقيق خود بوده ، آورده است كه ما ، در مقدّمه اين نوشتار ، به برخى از آنها (مانند : تبيين موضوع و هدف تحقيق و ضرورت آن) اشاره اى كرديم . نكته اى كه باقى مانْد ، منابع تحقيق است كه ايشان از قرآن و تفاسير آن (عمدتا فارسى) ، فرهنگ نامه هاى قرآنى و لغت ، كتب روايى (مانند الكافى ، بحار الأنوار ، نهج البلاغة) ، شروح و ترجمه هاى فارسى آن و در نهايت ، كتب اخلاقى شيعه ، استفاده نموده است .
از آن جا كه خوف و رجا ، دو صفت درونى و عامل حركت انسان در انجام دادن واجبات و احكام الهى و ترك معاصى اند و در مجموع ، موجب تقرّب بنده به معبود مى گردند و تعادل و تحفّظ بر اين صفات ، انسان را به خويشتندارى و تعادل در رفتار و موضعگيرى وادار مى سازند و در كنترل رفتارهاى اخلاقى (مانند : غرور ، تكبّر و بسيارى از صفات زشت) تأثير گذارند ، تبيين و توضيح و ذكر پيامدهاى آن ، اهميت چندانى پيدا مى كند .

صفحه از 272