اخلاق و عرفان اسلامی

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : محمد تقی مصباح یزدی

چکیده :

در ادامه درس قبلی، جناب استاد، در اين جلسه، نكاتی تكميلی درباره انفاق و شروط قبولی آن مطرح كرده اند. و در ادامه مباحث، درباره دل بستگی به دنيا، ريا، منّت و اذيت در انفاق و مزيّت عمل نيك علنی بر ترك آن، نكات ارزشمندی برای ره پويان طريق معرفت ذكر نموده اند.
(قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ هُمْ فِي صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ وَ الَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِلزَّكاةِ فاعِلُونَ)(مؤمنون: 1ـ4) در اين سوره شريفه، اوصاف مؤمناني كه به فلاح مي رسند بيان شده است. اول آنها خشوع در نماز است. در جلسات قبل، درباره «لغو» و اعراض از آن قدري صحبت كردم. همچنين درباره زكات به مناسبت آيه (وَ الَّذِينَ هُمْ لِلزَّكاةِ فاعِلُونَ) نكاتي به عرض رساندم. در اين زمينه، جاي بحث هاي فراواني وجود دارد؛ چون هم آيات فراواني در اين زمينه هست و هم روايات متعددي، كه ابعاد اين موضوع را بررسي كرده است. در اين جلسه، به اندازه اي كه خداي متعال توفيق بدهد، تتميم بحث گذشته را با ذكر چند مطلب، كه در خود قرآن كريم بر آنها تأكيد شده است، دنبال مي كنيم.