4. جنگ هاى داخلى
رى، از سرزمين هاى سرسبز و حاصلخيز با وسعت زياد و جمعيت فراوان بود و در مسير كاروان هاى تجارى قرار داشت. به گفته برخى از مورّخان، پس از اسلام، جنگ هاى فرقه اى و مذهبى و نزاع هاى داخلى، اين شهر را به ويرانه تبديل كرد و همين جنگ ها باعث خرابى، ناامنى و مسائلى اين چنينى شدند.
ب. بغداد
شهر بغداد را منصور (دومين خليفه عباسى) در سال 145 ق، پى ريزى كرد. نام او را «دار السلام» گذاشتند؛ چرا كه منصور، وقتى به قرآن تفأل زد، اين آيه شريفه آمد: «وَ اللَّهُ يَدْعُواْ إِلَى دَارِ السَّلَـمِ وَ يَهْدِى مَن يَشَآءُ إِلَى صِرَ طٍ مُّسْتَقِيمٍ » و اين شهر را مركز جديد براى حكّام عباسى قرار دادند.
1. حكّام
معتمد عباسى در سال 256 ق، معتضد 279 ق، مكتفى باللّه 289 ق، قاهر باللّه 320 ق، و رافعى باللّه 322 ق، بر بغداد، حكمرانى كردند.
