8. سال و محلّ وفات

بخارى، پس از ترك بخارا، راهى سمرقند شد و در دو فرسخىِ سمرقند در روستاى خرتنگ، منتظر ماند. مردم سمرقند، در مورد ورود او به شهر، اختلاف كرده بودند و وقتى كه نظر آنان جلب شد، ديگر اجل به بخارى، امان نداد و در همان روستا در 62 سالگى، در شب عيد فطر سال 256 ق، درگذشت.

9. ديدگاه علما درباره بخارى

علماى اهل سنّت، كرامات زيادى را براى بخارى نقل مى كنند، مثلاً مى گويند كه زنبورى در حين نماز، هفده بار او را نيش مى زند و او خم بر ابرو نمى آورَد و....
ابن خزيمه، در مورد او مى گويد:
در زير آسمان، آگاه تر و حافظ تر از محمّد بن اسماعيل بخارى، نسبت به رسول خدا نديده ام. ترمذى نوشته است:
در عراق و خراسان، نسبت به معناى علل و شناخت سندها، آگاه تر از بخارى نديده ام. علماى اهل سنّت هر كدام به گونه اى، از او تمجيد كرده اند، مثلاً برخى او را «داناترين در عراق» يا «آگاه به تمامى احاديث» دانسته اند.