نظريات در باره قطعى الصدور بودن روايات كتب اربعه

1 . محمّدامين استرآبادى مى گويد : به اطّلاع از احوال و اوصاف راويان حديث ، نيازى نيست ، چون همه احاديث ، قطعا از امامان معصوم عليهم السلام وارد شده اند و به بررسى سند آنها ، نياز نداريم ؛ زيرا احاديث ، با قراين مفيد علم كه صدور آنها از ائمّه عليهم السلام را ثابت مى كند ، همراه اند . 2 . مرحوم شيح حرّ عاملى ، در خاتمه كتاب وسائل الشيعة ، در بيان دعوى قطعيّة الصدور بودن اخبار كتب معتبر ، نوشته است :
بسيارى از علماى اماميه ، به صحّت صدور اخبار همه مصادر و مآخذ روايات كتاب (وسائل الشيعة) شهادت داده اند . وى ، سپس براى مدّعاى خود ، بيش از سى مورد ، از عبارات كتب علماى متقدّم ، شاهد آورده است . اين عبارات ، صراحت دارند كه علماى اخبارى ، تمام روايات كتب معتبر شيعه را قطعى الصدور مى دانند ؛ امّا چگونه اين علم براى آنان حاصل شده ، قابل تأمّل است . لذا ديگر محقّقان شيعه ، در مقابل اين ادّعا ايستاده و آن را «رَجْم به غيب» دانسته اند .
در اين پژوهش ، به نام برخى از اين علما و نيز كتب آنان ، اشاره شده است . براى مثال ، از آية اللّه خويى رحمه الله چنين نقل شده است :
جماعتى از علماى اخبارى ، همه اخبار كتب اربعه را قطعى الصدور دانسته اند ؛ ولى اين ادّعا ، به كلّى باطل است ؛ زيرا ممكن نيست رواياتى كه راويان حديث ، آنها را از يكديگر گرفته اند ، قطعى الصدور باشند ، بخصوص اين كه در بين راويان احاديث كتب اربعه ، افرادى وجود دارند كه به كذب و جعل حديث ، معروف اند و آنچه را كه آنان ، قرائن قطعى ناميده اند و با استناد به آنها ، اخبار كتب اربعه را قطعى الصدور دانسته اند ، چنين مدّعايى را اثبات نمى كند .