1.براى نمونه ، ر . ك : جمل ، طوسى ، ص ۶۲ ، س ۸ . رواياتى از ائمّه درباره اين نقش ستاره قطبى در دست است (براى مثال ، ر . ك : وسائل ، حرّ عاملى ، ج ۴ ، ص ۳۱۰ ، فصل ۵) .

2.در آثار كسانى چون : مفيد (در مقنعه) ، سلار (در مراسم) ، طوسى (در جمل و مبسوط) و كيدرى (در اصباح) ، ترتيب ، يكسان است ؛ لكن نزد ابن حمزه (در وسيله) ، ترتيب به هم مى خورد . صفحات مورد نظر درباره تياسر در منابع گوناگون ، پيش تر ذكر شد .

3.همچون : شاذان بن جبرائيل (در ازاحة العلّة) ، محقّق (در شرائع) ، علّامه (در منتهى و تحرير) ، شهيد اوّل (در دروس) و محسن فيض (در مفاتيح) . همين ترتيب نزد محقّق به چشم مى آيد (در المختصر النافع و معتبر) ، هر چند وى را مخالف تياسر در اين آثار يافته ام ، ترتيب همان است ؛ لكن استمرار آن نزد طوسى (در نهايه) و يحيى بن سعيد (در جامع) ، به هم مى خورد .

4.همانند : علّامه (در ارشاد ، قواعد و تلخيص) .

5.اين استنباط در رساله محقّق (به نقل از مهذّب ، ابن فهد ، ج ۱ ، ص ۳۱۵ ، س ۴) آشكار است . همچنين در نقل به مضمون ، مانند : تنقيح ، مقداد ، ج ۱ ، ص ۱۷۶ ، س ۱۲ ، و ذخيره ، سبزوارى ، ص ۲۲۰ ، س ۳۴ . اين مطلب ، نزد اين كسان مفروض است : شهيد اوّل (در ذكرى ، ج ۳ ، ص ۱۸۵ ، س ۹) ؛ كركى (در جامع ، ج ۲ ، ص ۵۶ ، س ۱۵) ؛ شهيد ثانى (در روضه ، ص ۵۳۴ ، س ۱۱) ؛ مقدّس (در مجمع ، ج ۲ ، ص ۷۳ ، س ۱۹) ؛ فاضل هندى (در كشف اللثام ، ج ۳ ، ص ۱۴۶ ، س ۱۳) ؛ نجفى (در جواهر ، ج ۷ ، ص ۳۷۴ ، س ۱۰) .