بدين ترتيب ، عمل تياسر در زمان جعفر صادق يا در هر زمان ديگرى پس از آن ، معنايى نخواهد داشت . در نتيجه به نظر مى رسد كه شولستانى و به تبع او مجلسى ، اشتباه كرده و شولستانى با همه دقّت باستان شناختى خود ، معضل اصلى را حل نكرده باشد ؛ امّا اين ، نتيجه اى مناقشه انگيز است . انگار استنتاجات باستان شناختى عالمان صفوى ، مطلبى است و نظر آنان درباره جهت مسجد كوفه در زمان خود بر خطا فرض كردن ، مطلب ديگرى است . هر دو در اين مسئله ، واضح بودند . در حالى كه شولستانى ، در جهت تعيين مقدار انحراف مسجد موجود ، محراب قديمى يا رنگ آميزى هاى مجدّدى كه محراب را به سوى چپ منحرف مى سازد ، تلاشى نمى كند ، گزارش وى درباره جهت ديوار غربى با اشاره به ستاره قطبى ، مستلزم