با عنايت به گستردگى اين رموز ، ويژگى هاى عناوين در مصادر اصلى در كتاب وافى ، از بين رفته است ، لذا از اين كتاب ، كمتر مى توان در شناخت اسناد احاديثْ بهره جست و بيشتر مى توان از متن احاديث در وافى به عنوان نسخه اى از مصادر حديثى استفاده كرد .

6 . تبديل عناوين غريب به عناوين آشنا

در وسائل الشيعة ، از اين روش ، به طور نادر براى يادكرد از نام راويان استفاده شده است ، مثلاً تعبير بسيار غريب و اختصاصى «الشيخ ايده اللّه » كه در تهذيب الأحكام براى اشاره به شيخ مفيد به كار مى رود ، در وسائل الشيعة ، به «المفيد» تبديل شده است . ^۱

7 . حذف اسناد پر تكرارِ روايات طولانى و ذكر آنها در پايان كتاب يا در جاى ديگر كتاب

در وسائل الشيعة در روايات مفصّلى همچون حديث «مناهى النبى صلى الله عليه و آله » كه سند روايت را حذف كرده و آن را در پايان كتاب آورده است ، ^۲ در برخى روايات ، سند حديث در يك جا نقل شده و در ديگر جاها به آن مورد ، ارجاع داده شده است . ^۳

8 . افزودن سند مشيخه كتاب مصدر

نمونه اين روش در كتاب منتقى الجمان در هنگام نقل احاديث كتاب من لا يحضره الفقيه ديده مى شود . ايشان احاديث الفقيه را با افزودن سند مشيخه نقل مى كند ، لذا سند اين احاديث در الفقيه تلفيقى است . البته مؤلّف در فايده سوم مقدّمه منتقى الجمان (ص 23 و 24) اشاره كرده كه چون طريق مشيخه كتاب من لا يحضره الفقيه ، طريق به اشخاص است ،