هشت . موسى بن القاسم عن ابراهيم عن معاوية بن عمّار عن أبى عبد اللّه عليه السلام : ثمّ اتق قتل الدوابّ كلّها إلّا الافعى . ^۱
اين قطعات ـ چنانچه مى بينيد ـ همگى با يك سند نقل شده اند. البته از ابراهيم بن ابى سمّال ، گاه با تعبير «ابراهيم الاسدى» و گاه با تعبير اختصارى «ابراهيم» ياد شده است . در آغاز اين احاديث ، حرف عطف به كار رفته است كه نشانگر وقوع تقطيع است . نگاه كلّى به قطعات مختلف اين حديث ، وقوع اين پديده را به روشنى به اثبات مى رساند . پاره اى از قرائن در برخى از قطعات حديث ، تأييدى بر اين امر است ، همچون ذكر ضمير بدون مرجع در قطعه چهارم : «فانّه يوم دعاء ومسأله» و در قطعه هفتم : «عن معاوية بن عمار قال قال ...» .
در كتب حديثى ، گاه براى اشاره به تقطيع ، از الفاظى همچون «فى حديث» يا «فى حديث طويل» در آغاز متن ، يا «الحديث» پس از نقل قطعه مورد نظر ، استفاده شده است .
اين روش اشاره به تقطيع حديث ، گاه خود ابهام آفرين است : در كتاب وسائل الشيعة در باب «وجوب العمل باحاديث النبيّ صلى الله عليه و آله » (از ابواب صفات القاضى و ما يجوز ان يقضى به) به نقل از كافى آمده است :
عن جميل عن أبى عبد اللّه عليه السلام ، قال : سمعته يقول : المؤمنون خدم بعضهم لبعض ، قلت : كيف يكونون خدما بعضهم لبعض ؟ فقال : يفيد بعضهم بعضاً . الحديث .^۲
در چاپ آل البيت ، حديث به همين شكل (با گذاشتن نقطه پس از بعضاً) به چاپ رسيده است كه نشان مى دهد در روايت ، تقطيع رخ داده و تمام روايتْ نقل نشده است .