نخست سند به اعتماد مشيخه كتاب يا فهرست شيخ طوسى حذف شده ـ ، همراه با نام مؤلّف ، عبارت «باسناده عن» افزوده مى گردد .
بنا بر اين ، سند روايت در وسائل الشيعة از دو قطعه تشكيل مى شود : قطعه نخست (مشتمل بر نام مؤلّف به همراه واژه «عن» يا باسناده عن) افزوده صاحب وسائل است و قطعه دوم ، سند اصلى كتاب است و قهرا وسائل الشيعة ، تنها در قطعه دوم ، نسخه اى از مصادر به شمار مى آيد .
ب . تبديل اسماى مرفوع در اول سند به اسماى مجرور
مثال :
أبو داود عن الحسين بن سعيد ۱ ? محمّد بن يعقوب عن أبى داود عن الحسين بن سعيد . ... ۲
با افزودن «عن» (به همراه نام مؤلّف مصدر حديث) به آغاز سند ، قهرا نام هاى مرفوع ، به مجرور تبديل مى شود كه اين تبديل ، در بحث اسناد ويژه ، تأثير دارد ـ چنانچه در فصل چهارم خواهد آمد ـ .
ج . نقل از يك مصدر و اشاره به ديگر مصادر حديث در ذيل همان روايت يا در ذيل يك دسته روايت
ويژگى ديگر وسائل الشيعة (كه مثال آن در ويژگى نخست آمده) اين است كه ايشان معمولاً براى نقل از چند مصدر ، يكى از نقل ها را اصل قرار داده و پس از نقل سند و متن روايت از آن مصدر ، در ذيل آن به ديگر نقل هاى روايت اشاره مى كند .
گاه نقل روايات ديگر ، در ذيل يك دسته روايت صورت مى گيرد .
1.كافى ، ج ۳ ، ص ۵۱ ، ح ۸ .
2.وسائل الشيعة ، ج ۲ ، ص ۲۱۳ ، ح ۱۹۵۷ .
