بالواسطة وهى عدّة من اصحابنا «منه» . ^۱
البته اين اسناد ، نيازمند بحث و بررسى بيشتر هستند . احتمالات اين سند ، منحصر به اين وجه نيست؛ ^۲ ولى ظاهرا قوى ترين احتمال همين است .

برخورد بى دليل يا نادرست با پديده تعليق

در اسناد وسائل الشيعة ، گاه برخى از اسناد ، معلّق گرفته شده اند كه ما دليل قانع كننده اى بر آن نيافتيم . ما در اين جا تنها به ذكر چند نشانى از اين موارد اكتفا كرده ، علاقه مندان را به توضيح الاسناد ارجاع مى دهيم :
كافى ، ج 3 ، ص 504 ، ح 11 وسائل الشيعة ، ج 9 ، ص 26 ، ح 11435 ؛
كافى ، ج 4 ، ص 340 ، ح 6 وسائل الشيعة ، ج 12 ، ص 361 ، ح 16512 ؛
كافى ، ج 3 ، ص 322 ، ح 11 وسائل الشيعة ، ج 5 ، ص 347 ، ح 6752 .
از سوى ديگر در برخى از اسناد معلّق ، قسمت محذوف سند ، افزوده نشده كه احتمالاً از سهو القلم است :
1 . عدّة من اصحابنا عن احمد بن محمّد بن عيسى عن ابن محبوب . ...
2 . احمد بن محمّد عن اسماعيل بن مهران . ... ^۳
سند دوم در وسائل الشيعة ، بدون افزودن «عدّة من اصحابنا» نقل شده است ^۴ كه صحيح به نظر نمى آيد ؛ زيرا اسماعيل بن مهران ، از مشايخ مشايخ كلينى نيست ؛ بلكه كلينى با دو واسطه و احيانا با سه واسطه از وى نقل مى كند . لذا اين سند ، معلّق است ؛ ولى لازمه معلّق بودن سند دوم ، اين است كه مراد از احمد بن محمّد در اين سند ،