وجود هر چیز را مقهور خود سازد و راه تصرف دلخواه در آنها فراهم آورد؛ حال آن که بی‌شک اسمای الهی، به ویژه اسم اعظم بر هستی اثر می‌گذارند. از این رو، می‌توان گفت که در واقع، اسم اعظم حقیقت خارجی این الفاظ ظاهری است که مفهوم لفظ به گونه‌ای بر آن منطبق می‌شود. این حقیقت، اسم حقیقی است و لفظ، دالّ اسمِ اسم است. از این رو، روایاتی که بیان می‌کنند اسم اعظم از حروفی تشکیل شده، بیاناتی رمز گونه و مثال‌هایی برای تفهیم حقایق است.۱
جلوه آگاهی از این اسم در قدرت‌های ائمه جلوه‌گر است؛ برای نمونه، صفّار اجابت هر گونه دعای امام۲ یا ردّ الشمس۳ را به صراحت بدین علم پیوند زده است.
د) کتاب‌ها
صفّار مواردی را در عداد منابع علم امام می‌آورد که در روایات، عنوان کتاب، صحیفه، مصحف یا دیوان را بر خود دارد و از پیشینیان به میراث رسیده است؛ مانند:
د _ 1) کتاب‌های انبیای پیشین
این کتاب‌ها تحت سنّت کلّی توارث علم به رسول خدا و ائمه رسیده است.۴ صفّار به تورات (الواح یا صحف موسی)،۵ انجیل، زبور و صحف ابراهیم۶ را به عنوان نمونه‌هایی از این کتاب‌ها نام برده است. کتاب‌های پیش گفته به همراه برخی دیگر از کتاب‌های ائمه در «جفر ابیض»۷ نهاده شده‌اند.
د _ 2) صحیفه جامعه
احادیث بصائر الدرجات این کتاب را صحیفه‌ای به املای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، خطّ علی علیه السلام و به طول هفتاد ذراع۸ در چرمی بسان ران شتر۹ می‌داند. درون مایه این صحیفه، آن سان که در این روایات متجلّی است، عبارت است از: تمامی آنچه مردمان بدان نیاز
1.. ر.ک: المیزان، ج۶، ص ۲۵۴؛ ج۸، ص۳۵۳ - ۳۵۴، ۳۵۶؛ ج۱۵، ص ۳۶۳.
2.. بصائر الدرجات، ص۲۳۹ - ۲۳۷.
3.همان، ص۲۳۹ - ۲۳۷، ح۱، ۳ و۴.
4.. همان، ص۱۵۵ - ۱۵۹، ص۵۳۱، ح۱۹.
5.. همان.
6.. همان، ص۱۵۵ - ۱۵۹.
7.. همان، ص۱۷۰ - ۱۷۱، ح۱.
8.. همان، ص۱۶۲ - ۱۶۶، ح۱ - ۲۴.
9.. همان، ص۱۶۲، ح۲.
