فعّالیتهای متنپژوهانه محدّثان اصفهان در سدههای یازدهم و دوازدهم (بسترهای شکلگیری و نمونهها)
سید محمّد صادق حسینی سرشت۱
مهدی مهریزی۲
چکیده
با تشكیل دولت صفویه و رسمی شدن مذهب تشیع و به دنبال آن، درخواست از علمای شیعه جهت نشر معارف شیعه، و از همه مهمتر تغییر نگرش نسبت به حدیث و رشد اخباریگری، بستر مناسبی در سدههای دهم تا دوازدهم، به ویژه یازدهم جهت فعالیتهای متنپژوهانه شكل گرفت. بیشترین فعّالیتهای متنپژوهانه شیعه در این زمان صورت پذیرفته است. بیش از هشتاد درصد شروح کتب اربعه از جهت کمی و کیفی در این زمان نگاشته شد. الکافی بیشتر از کتب دیگر مورد توجه قرار گرفته و این امر متأثر از تفکر اخباری و کمی هم نقد بر عقلگرایان است. ده درصد از کتابها به زبان فارسی است. بیشتر آثار توسط اخباریان نگاشته شده است.
واژگان کلیدی: حدیثنگاری، بسترهای شکلگیری، فعّالیتهای متنپژوهانه، حدیث اصفهان.
درآمد
فهم روایت در نگاه مدرسه حدیثی اهل بیت علیهم السلام اهمیت وافری دارد. محدّثان شیعه نیز فرآیند دقیقی را برای فهم کلام نورانی اهل بیت علیه السلام تعریف کردهاند؛ امّا همه محدّثان به دلیل نگاههای متفاوت با این مسئله به یک شکل برخورد نداشتهاند و متنپژوهی در محدّثان
1.. دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی،واحد علوم و تحقیقات تهران.
2.. استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران.