الفاظ معرّب در قرآن و حديث - صفحه 623

زاج : معرّب زاگ .
كَذَج : به فتح كاف و ذال معجمه ، معرّب كَدَه به فتح كاف و دال مهمله يعنى خانه .
زنج : معرّب زنگ .
زَفرَنج ۱ : به فتحتين ، معرّب اسفرنگ ۲ و آن شهرى است در سيستان .
اسفرنج : معرّب اسفرنگ يا اسپرنگ و آن شهرى است در فرغانه .
زُرنوج و زُرنوف ۳ : به ضم ، معرّب زرنو و آن شهرى است در ۴ وراء ۵ اوزجند .
قِنَّوج : به كسر و تشديد نون مفتوح ۶ ، معرّب كِنوج به كسر و تخفيف نون .
قَبَج ۷ : به فتح قاف و سكون باء موحده ، معرّب كبك .
زِيج : به كسر ، ۸ معرّب زيك .
داناج : معرّب دانا .
باباج : معرّب بابا .
شبيج ۹ :يعنى پيراهن كه شب بپوشند و بعضى به معنى پوستين گفته اند ، معرّب شبى .
بردج : معرّب برده ، يعنى بنده كه به غارت آورده باشند . ۱۰
بوسنج : معرّب پوشنگ و در بعضى قوشنج معرّب گفته اند و آن شهرى است كه الحال پشنگ گويند ، بنا كرده پشنگ پدر ۱۱ افراسياب . ۱۲
بسياردانج : معرّب بسياردانه و آن گياهى است .
نارنج : معرّب نارنگ .
اُترُجّ و اُترُنج : معرّب ترنج ، به ضم الف و راء و تشديد جيم در اول .

1.اصل : ـ به كسر.

2.م : زرنج.

3.م : زرنگ.

4.م : زرنوق.

5.م : - در.

6.اصل : آروراء.

7.اصل : ـ مفتوح.

8.م : قبيح.

9.م : شپج.

10.م : - يعنى بنده كه به غارت آورده باشند.

11.م : پسر.

12.اصل : + است.

صفحه از 652