باب الالف

جُنابى : به ضم ، معرّب جناب ^۱ و آن بازى است معروف كه عوام آن را جناخ گويند به حاء ^۲ معجمه .
سُمانى : به ضم ، معرّب سمانه يا ^۳ سمان و آن مرغى است كه به عربى سلوى و به هندى بودنه گويند .
قُبَيطاء : بر وزن حُميراء و قُبَّيطى به ضم و تشديد باء مفتوح معرّب كبيتاء .
حُبارى : به ضم ، معرّب هبره ^۴ كه چرز نيز گويند .
كسرى : به كسر و ^۵ فتح ، معرّب خسرو يعنى واسع الملك ، كذا في القاموس .
عيسى ^۶ : معرّب ايشوع و آن سريانى است و از اين مركب است بختيشوع ^۷ كه مخفف بخت ايشوع ، يعنى بنده عيسى و جبرئيل بن بختيشوع ^۸ طبيب نصرانى است كه در زمان مأمون بود .
نشا : معرّب نشاسته .
صا : معرّب چا ، كه به طريق قهوه خورند .
كِسِّيلَى : به كسر كاف و سين مهمله مشدده و سكون ياء حطى و فتح لام ، بر وزن خليفى معرّب كيسلى ^۹ كه لفظ هندى است و آن چوبى است مانند روناس مائل به سرخى فربه كننده ^۱۰ .
بالغاء : معرّب پاى ها ، في الصحاح : البالغاء : الأكارع ، قال أبو عبيد : و أصلها بالفارسية