پايها .

باب الباء

سِرداب : به كسر ، معرّب سردابه .
جِرداب : به كسر ، معرّب گرداب .
رباب : معرّب رواوه ، و معنى تركيبى آن آواز حزين دارنده ؛ چه رواو آواز حزين است ^۱ و هاء براى نسبت است .
جَورب : به فتح ، معرّب كورب ^۲ كه الحال آن را جوراب گويند .
جُوذاب : به ضم ، معرّب گوذاب ^۳ است و آن آشى است كه از برنج و گوشت پزند و قاتق ^۴ سركه و دوشاب سازند .
فارياب : معرّب پارياب و آن دهى است در حوالى بلخ كه مولد ظهير فاريابى است . و فيرياب بر وزن كيمياء نيز گويند و آن معرّب پى رياب كه اماله پارياب است و فرياب ^۵ نيز آمده .
فاراب : معرّب پاراب است ^۶ و آن شهرى است در ^۷ تركستان كه مولد ابو نصر فارابى است و گويند بلده اترار است كه امير تيمور گوركان ^۸ در آن جا وفات يافت و پاراب و پارياب در اصل زمين مزروع است ^۹
و چون اين دو موضع زمين مزروع بود ^۱۰ به اين دو اسم موسوم شده .
حُبّ ^۱۱ : به ضم و تشديد باء ، معرّب خم .
زرياب ^۱۲ : به كسر ، معرّب زرآب به فتح ، أي ماء الذهب .
سِقلاب و صقلاب : هر دو به كسر ، معرّب سَگلاب ^۱۳ به فتح و سكون كاف فارسى و