آن ولايتى است .
سَذاب : به فتح ^۱ و ^۲ دال معجمه ، معرّب سداب به دال مهمله و آن گياهى است معروف .
ميزاب : معرّب ميزاب به ياء مجهول ، يعنى جاى چكيدن آب ^۳ و ميز ^۴ به ياء مجهول ^۵ در اصل شاش و شاش ^۶ كننده ^۷ و امر به شاش كردن ^۸ ، و معنى تركيبى آن پاشنده آب و في القاموس : أزب الماء كضرب جرى ، و منه الميزاب و ^۹ هو فارسي معرّب أي بل الماء ، ليكن بنابر تعريب در اين ^۱۰ تفسير سخن است ؛ چه هر گاه ميزاب به معنى فاعل تواند بود ، احتياج به معنى امر گفتن كه باعث ارتكاب تكلف ^۱۱ امر به ميز ^۱۲ است نباشد . ^۱۳
جُلّاب : به ضم و تشديد لام ، معرّب گلاب .
جريب : مقدار چار قفيز ، معرّب گرى و آن در اصل مطلق پيمانه است .

باب التاء

جلبت : معرّب گَلبَت ، به فتح كاف فارسى و باء موحده و آن نوعى از كشتى است ، چنان كه در جهانگيرى است . ^۱۴
ناخذاة : به ذال معجمه ، معرّب ناخدا ، نواخذه جمع ، و عرب از آن فعل اشتقاق كرده ^۱۵ ، يقال : ^۱۶ تَنَخّدْ كتَرأسَ .
طست : به سين مهمله و معجمه ، معرّب تشت و گاهى تاء را به سين بدل كنند و