نيز گويند .
سُنباذج : به ضم ۱ معرّب سنباده . ۲
ساج : معرّب ساگ و آن درختى است عظيم و در هند معروف است .
ساذَج : معرّب ساده به فتح ذال ۳ .
ساذَنج : به فتح ذال ۴ ، معرّب شانه ۵ .
شاهدانج : معرّب شاهدانه .
شاهترج : معرّب شاهتره .
بَسفائج : به فتح باء موحده و ياء مثنّاه تحتانيه ، معرّب بسباسه ۶ .
سِكباج : به كسر ، معرّب سكبا ۷ يعنى سركه با .
اسفيداج : معرّب اسپيداب ۸ يا اسپيداو ۹ يا اسپيدا ۱۰ به حذف واو ، و معرّب اخير گفتن به قاعده عربيت ۱۱ مناسب است ؛ چه كلمه اى كه در آخرش الف باشد جيم زياده كنند و اين كلمه مثل آسياب و آسياو و ۱۲ آسيا است ،كه هر سه روش جايز است و چون درياب و درياو و دريا و امثله آن بسيار است .
صاروج : معرّب چارو .
صَوبَج : به فتح و ضم ۱۳ معرّب چوبه كه به آن نان پهن كنند .
صارج : معرّب تازه . ۱۴
طَيهوج : به فتح ۱۵ معرّب تيهو .
1.اصل : ـ به فتح.
2.اصل : ـ به ضم.
3.م : - ه.
4.م : + معجمه.
5.م : شادنه.
6.م : بس پايه.
7.م : به كسر.
8.م : اسپداب.
9.م : اسپداو.
10.م : اسپدا.
11.م : تعريب.
12.م : ـ آسياو و.
13.اصل : ـ به فتح و ضم.
14.در نسخه مجلس اين كلمه با معنى اش نيامده است.