الفاظ معرّب در قرآن و حديث - صفحه 620

نيز گويند .
سُنباذج : به ضم ۱ معرّب سنباده . ۲
ساج : معرّب ساگ و آن درختى است عظيم و در هند معروف است .
ساذَج : معرّب ساده به فتح ذال ۳ .
ساذَنج : به فتح ذال ۴ ، معرّب شانه ۵ .
شاهدانج : معرّب شاهدانه .
شاهترج : معرّب شاهتره .
بَسفائج : به فتح باء موحده و ياء مثنّاه تحتانيه ، معرّب بسباسه ۶ .
سِكباج : به كسر ، معرّب سكبا ۷ يعنى سركه با .
اسفيداج : معرّب اسپيداب ۸ يا اسپيداو ۹ يا اسپيدا ۱۰ به حذف واو ، و معرّب اخير گفتن به قاعده عربيت ۱۱ مناسب است ؛ چه كلمه اى كه در آخرش الف باشد جيم زياده كنند و اين كلمه مثل آسياب و آسياو و ۱۲ آسيا است ،كه هر سه روش جايز است و چون درياب و درياو و دريا و امثله آن بسيار است .
صاروج : معرّب چارو .
صَوبَج : به فتح و ضم ۱۳ معرّب چوبه كه به آن نان پهن كنند .
صارج : معرّب تازه . ۱۴
طَيهوج : به فتح ۱۵ معرّب تيهو .

1.اصل : ـ به فتح.

2.اصل : ـ به ضم.

3.م : - ه.

4.م : + معجمه.

5.م : شادنه.

6.م : بس پايه.

7.م : به كسر.

8.م : اسپداب.

9.م : اسپداو.

10.م : اسپدا.

11.م : تعريب.

12.م : ـ آسياو و.

13.اصل : ـ به فتح و ضم.

14.در نسخه مجلس اين كلمه با معنى اش نيامده است.

صفحه از 652