بيزنج ^۱ : معرّب بزيره ^۲ يعنى گوسفند خصى كه موى او را بريده ^۳ باشند .
بَرَنج : بفتحتين ، ^۴ معرّب برنگ كه به هندى باهرنگ ^۵ گويند .
شَبّج : معرّب شبه و شباج ، به فتح و تشديد باء شبه فروش .
فيج : به فتح ، معرّب پيگ . ^۶
فيروزج : به فتح و ضم راء ، معرّب پيروزه .
فيلزهرج : معرّب پيل زهره و آن گياهى است كه حضض عصاره آن است كه به هندى آن را رسوت گويند .
داريج : معرّب دارى ، يعنى كسى كه مهمات خانه به او رجوع باشد .
فنج : ^۷ معرّب پنگ و آن پيمانه اى است كه بدان آبياران ^۸ قسمت كنند .
كشنج : معرّب كشنه ^۹ و آن به فتح ، نوعى از سماروغ باشد ^۱۰ . ^۱۱
فرنج : معرّب فرنگ .
زمج : معرّب زمه كه به هندى پهيگرى ^۱۲ گويند .
ميانَج : به فتح ، معرّب ميانه و آن شهرى است نزديك دربند .
يارج : معرّب ياره .
ايارج : به كسر ، معرّب اياره ، و معناه الدواء الإلهي .
وَنَج : به فتحتين ، دهى است ^۱۳ به نخشب ، معرّب دنه ^۱۴ .