عرب نيامده .
كوس : به ضم واو معروف ، معرّب كوس به واو مجهول .
بوس : به ضم ، معرّب بوسه و بوس و لكن ^۱
واو در فارسى مجهول است و در عربى معروف بر قياس كوس .
قَيس : به فتح ، معرّب كيش به ياء مجهول و آن جزيره اى است به بحر عمان .
بِرجيس : به كسر ، معرّب بَرجيس به فتح ؛ چه فعليل به فتح در كلام عرب نيامده .
دبّوس : به تشديد باء ، معرّب دبوس به تخفيف باء ، به معنى گرز .
قابوس : معرّب كاووس .
تفليس : به فتح و قيل به كسر ، معرّب تپليس به كسر و آن شهرى است معروف به گرجستان ، آباد كرده نوشابه . و اختلاف فتح و كسر بنا بر آن است كه در اصل لفظ پارسى ^۲ به كسر تاء است . چون تفعيل در كلام عرب بسيار است ، اين لفظ را تفعيل اعتبار كنند و تاء زايده دانند ، پس كسر اصل به فتح بدل كنند . و بعضى اين را فعليل دانند و تاء را اصلى گويند ، پس كسر را به حال خود دارند . ^۳ و صاحب قاموس يك جا كسر را به عامه نسبت داده و جاى ديگر كسر را ^۴ درست دانسته .
طُمَيس : به ضم و فتح ميم ، معرّب تميشه و آن بيشه اى است در مازندران كه شكارگاه ملوك فرس بوده ، بنا بر آن ، عمارت بسيار در آن شده و حكم شهر به هم رسانده . ^۵
بادغيس : معرّب بادخيز و آن دهى چند است در ^۶ هرات .
ريواس : ^۷ معرّب ريواج .
جاورس : معرّب كاورس .
قِسّيس : به كسر قاف و تشديد سين اول ، معرّب كشيش .