جَوزق : به فتح ، معرّب كوزه ^۱ يعنى غوزه پنبه و غوزه كوكنار .
جُلاهق : به ضم ، معرّب جلاهه و آن در اصل ^۲ گلوله ريسمان است و به مجاز جولاهه را گويند .
فالوذق : معرّب پالوده .
رُستاق : به ضم ، معرّب روستا ^۳ .
اِبريق : به كسر ، معرّب آبرى كه مخفف آبريز است .
بورق : معرّب بوره ، كه به هندى سهاگه ^۴ گويند و بوره ارمنى قسمتى از آن است و آن را به تازى نطرون گويند .
بَيهق : به فتح ، معرّب بيهه و آن ^۵ ملكى است معروف ، كذا في تاريخ بيهق .
بَشبَق ^۶ : به فتح هر دو باء و سكون شين معجمه ، معرّب ^۷ بشبه و آن دهى است به مرو ، كذا في الأنساب . و صاحب قاموس آورده و بايست كه بسبق ^۸ كه معرّب آن است ذكر كردى .
خَرَق : به فتحتين معرّب خره و آن نيز دهى است به مرو .
جوسق : به فتح جيم و سين مهمله ^۹ معرّب كوشك .
خيوق : به كسر و فتح واو ^۱۰ معرّب خيوه و آن قصبه اى است از خوارزم كه شيخ نجم الدين كبرى از آن جاست .
سرمق : به فتح ، معرّب سرمك ^۱۱
و آن گياهى است نافع .
زنبق : معرّب زنبه و آن گُلى است معروف .
دُلَق : به فتحتين ، معرّب دله و آن روباه است .
دِمسَق : به كسر و فتح سين مهمله ، دمسه و آن قسم ابريشمى ^۱۲ است .