جَوزق : به فتح ، معرّب كوزه ۱ يعنى غوزه پنبه و غوزه كوكنار .
جُلاهق : به ضم ، معرّب جلاهه و آن در اصل ۲ گلوله ريسمان است و به مجاز جولاهه را گويند .
فالوذق : معرّب پالوده .
رُستاق : به ضم ، معرّب روستا ۳ .
اِبريق : به كسر ، معرّب آبرى كه مخفف آبريز است .
بورق : معرّب بوره ، كه به هندى سهاگه ۴ گويند و بوره ارمنى قسمتى از آن است و آن را به تازى نطرون گويند .
بَيهق : به فتح ، معرّب بيهه و آن ۵ ملكى است معروف ، كذا في تاريخ بيهق .
بَشبَق ۶ : به فتح هر دو باء و سكون شين معجمه ، معرّب ۷ بشبه و آن دهى است به مرو ، كذا في الأنساب . و صاحب قاموس آورده و بايست كه بسبق ۸ كه معرّب آن است ذكر كردى .
خَرَق : به فتحتين معرّب خره و آن نيز دهى است به مرو .
جوسق : به فتح جيم و سين مهمله ۹ معرّب كوشك .
خيوق : به كسر و فتح واو ۱۰ معرّب خيوه و آن قصبه اى است از خوارزم كه شيخ نجم الدين كبرى از آن جاست .
سرمق : به فتح ، معرّب سرمك ۱۱
و آن گياهى است نافع .
زنبق : معرّب زنبه و آن گُلى است معروف .
دُلَق : به فتحتين ، معرّب دله و آن روباه است .
دِمسَق : به كسر و فتح سين مهمله ، دمسه و آن قسم ابريشمى ۱۲ است .
1.م : + به معنى غوزه.
2.م : + به معنى.
3.م : رستا.
4.م : سهاكه.
5.اصل : - دهى.
6.م : بشق.
7.اصل : ـ معرّب.
8.اصل : ـ به فتح جيم و سين مهمله.
9.اصل : ـ به كسر و فتح واو.
10.م : سربك.
11.م : - ى.