مغرب ؛ زيرا كه در آن مكان ^۱ كاروان فرود آيد .
خوان : به ضم و كسر ، هر چه در او طعام نهند و بخورند ، معرّب خوان ، منتخب اللغات . ^۲
آذربايجان ^۳ : بر وزن عندليبان ، معرّب آذربايگان .
صين : معرّب چين .
مَهرجان : به فتح ، معرّب مهرگان .
طاجِن : به كسر جيم و ^۴ طَيجَن بر وزن حيدر ، تابه كه بر آن چيزى بريان كنند . صاحب قاموس گفته كه اين هر دو معرّب است ، اما نگفته كه ^۵ اصل چه بود .
شاهين : به معنى مرغ شكارى و به معنى عمود ترازو ، معرّب است ؛ كذا في المغرب ^۶ ، لكن ^۷ نگفته كه در اصل پارسى چه ^۸ بوده و ظاهرا ^۹ اين از آن قسم است كه به جنس بى تغيير در عربى نقل شده و اختلاف در احكام است ، چون الف و لام و انصراف و عدم ^۱۰ انصراف ؛ اما شاهين كه در كيميا و احيا و كتب ^۱۱ شافعيه واقع شده ، به معنى نى ^۱۲ است كه شبانان ^۱۳ نوازند و بدين معنى نيز معرّب است .
كازَرون : به فتح زاء ، معرّب كازْرون ^۱۴ به سكون زاء ؛ چه التقاء ساكنين در فارسى جايز است و در عربى غير جايز .
قَبّان : به فتح قاف و تشديد باء ، معرّب كَپان به فتح و باء فارسى مخفف و مشدد .
قَرَسْطون : به فتحتين و سكون سين ، معرّب كرستون و آن كپان بزرگ باشد .
ارزن : معرّب ارژن كه ارجن نيز گويند و آن چوبى است معروف كه از آن عصا