امام علی علیه السلام
إذا رَأى أحَدُكُمُ المُنكَرَ و لَم يَستَطِعْ أن يُنكِرَهُ بِيَدِهِ و لِسانِهِ و أنكَرَهُ بِقَلبِهِ، و عَلِمَ اللّهُ صِدقَ ذلكَ مِنهُ، فقَد أنكَرَهُ.
هر يك از شما كه كار زشت را ببيند و نتواند با دست و زبان خويش به آن اعتراض كند، ولى در دل انكارش كند و خدا بداند كه راست مىگويد، وى آن زشت كارى را انكار كرده است.
غرر الحكم : ح4152.
امام عليه السلام نگاهى به مرد تازه وارد كرد و فرمود : شما كه هستيد ؟ مرد : نام من قتاده فرزند دِعامه است و اهل بصره ام . امام عليه السلام : فقيه بصره ، تو هستى ؟ قَتاده : آرى .
