در کتاب الکافی چنان‌چه نقل از «عدة من اصحابنا» از «احمد بن محمد بن عیسی» باشد، مراد از «عدة من اصحابنا» چند راوی مشخص به نام‌های «محمد بن یحیی العطار»، «علی بن موسی الكمندانی»، «داود بن كورة»، «أحمد بن إدریس» و «علی بن إبراهیم بن‌هاشم» خواهند بود.۱ بررسی رجالی افراد سند مذکور بدین قرار است:
1-1-1-2. محمد بن یحیی أبوجعفر العطار القمی
رجال‌شناسان وی را با القالبی چون «شیخ أصحابنا فی زمانه»، «ثقة»، «عین» و «كثیرالحدیث» یاد کردهاند.۲
2-1-1-2. علی بن موسی الكمندانی
در کتب رجالی متقدم جرح و یا تعدیلی نسبت به وی مشاهده نمی‌گردد و تنها آقای خویی وی را با لقب «فقیه» ذکر کرده است.۳
3-1-1-2. «داود بن کوره»
رجال‌شناسان از او تنها به عنوان یکی از مشایخ شیخ کلینی نام برده‌اند.۴
4-1-1-2. أحمد بن إدریس أبو علی الأشعری القمی
از او با القابی چون «ثقة فی أصحابنا»، «فقیه»، «كثیر الحدیث» و «صحیح الروایات» یاد کردهاند.۵
5-1-1-2. علی بن إبراهیم بن‌هاشم القمی
وی را نیز با القابی چون «ثقة فی الحدیث»، «ثبت»، «معتمد» و «صحیح المذهب» یاد نموده‌اند.۶
6-1-1-2. احمد بن محمد بن عیسی اشعری
وی در نظر رجال‌شناسان، امامی و از اصحاب امام رضا،۷ امام جواد و امام
1.. رجال النجاشی، ص۳۷۸؛ خلاصة الاقوال، ص۲۷۲-۲۷۱.
2.. رجال النجاشی، ص۳۵۳؛ خلاصة الاقوال، ص۱۵۷.
3.. معجم رجالالحدیث، ج۲، ص۶۶۹ و ۶۷۳.
4.. همان، ج۷، ص۱۲۷.
5.. فهرست الطوسی، ص۶۴.
6.. رجال النجاشی، ص۲۶۰؛ رجال ابن داود، ص۲۳۷.
7.. رجال الطوسی، ص۳۵۱.
