9. دريافت بهترين نعمت‌هاي دنيوي
در ميان نعمت‌هاي دنيوي، شايد نتوان نعمت‌هايي چون دوست خوب كه انسان را به ياد خدا بيندازد، همسر نيک، روحيه قناعت ورزي و عفيف بودن را سراغ گرفت. در احاديثي هر يك از اين‌ها، به عنوان نعمت و هديهاي از طرف خدا براي كسي كه خداي متعال خير او را خواسته مطرح شده است.
در حديثي به نقل از امام علي عليه السلام آمده است:
اذا اراد الله بعبد خيراً الهمه القناعة و اصلح له زوجه؛
آن گاه كه خدا خير بندهاي را بخواهد، قناعت را به وي الهام كرده و همسرش را براي او شايسته ميگرداند ( عيون الحکم و المواعظ، ص ۱۳۱).
و در حديث ديگر از همان حضرت نقل است:
إذا أراد الله بعبد خيراً عفّ بطنه و فرجه؛
آن گاه كه خدا خير بندهاي را بخواهد، شكم و شهوتش را عفيف ميگرداند (همان‌جا).
و در حديثي از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مي‌خوانيم:
من اراد الله به خيراً رزقه خليلاً صالحاً ان نسي ذكره او ذكر اعانه؛
كسي كه خدا خيرش را خواسته، دوستي شايسته روزياش ميكند تا اگر (خدا را) فراموش كرد، به يادش آورد و اگر يادش بود (بر استواري آن) كمكش كند ( الفصول المهمّة في تأليف الأمّة، ص ۱۱).
هم‌چنين موارد ديگري نيز تحت عنوان «آن گاه كه خدا خير كسي را بخواهد» در روايات آمده كه اشاره به آن‌ها نوشتار را به درازا ميكشاند. علاقه‌مندان ميتواند با جستجوي عبارت «أراد الله بعبد» و يا «أراد بعبد» در نرم افزارهاي حديثي آن‌ها را ملاحظه نمايد.
آيا خيرخواهي خدا، جبرآور است؟
از مضامين گوناگون احاديث پيش گفته، اين نكته روشن است كه خيرخواهي خدا براي كسي، به معناي مجبور بودن وي نيست، بلكه از طرف باري‌تعالي، براي او زمينه مساعدتري نسبت به ديگران براي رسيدن به كمال پديد آمده است.
در واقع، اين احاديث در مقام بيان اين جهت كه چه چيزي باعث شده تا خدا خير كساني را بخواهد نيست و فقط گوياي آن است كه اگر خير كسي را خواست در حق وي چنين و چنان ميكند. مانند آن كه گفته شود اگر پدر خير فرزندش را بخواهد در حقّ وي چنين ميكند و اگر خير او را نخواهد چنان ميكند. در اين جا واضح است كه اين گفتار گوياي آن نيست كه چه رفتاري از فرزند سر زده يا نزده و پدر خير وي يا شرّ او را خواسته است.
