پديد آمدن اين امور، مي‌تواند در پي طلب خير از طرف آن شخص بوده و يا آن شخص کار خيري انجام داده و خير خواهي خدا را براي خود در پي داشته است. هر يک از اين دو و يا هر دو با هم و يا عامل ديگري مثل دعاي خير ديگران، مؤثّر باشد. اين خيلي مهم نيست، آن‌ چه مهم است آن که خداي قادر متعال در حقّ وي خير خواسته است.

چگونه استخاره كنيم؟

در اين زمينه، به دو دسته روايت بر ميخوريم.

دسته اوّل: نماز و طلب خير از خدا

در حديثي از جابر آمده است:
كان النبي صلي الله عليه و آله يعلّمنا الاستخارة في الامور كلّها كما يعلّمنا السورة من القرآن. يقول: اذا همّ احدكم بالامر فليركع ركعتين من غير الفريضة، ثمّ ليقل: «اللهم انّي استخيرك بعلمك و استقدرك بقدرتك، و أسئلك من فضلك العظيم، فإنّك تقدر و لا أقدر، و تعلم و لا أعلم، و أنت علّام الغيوب. اللهم إن كنت تعلم أن هذا الأمر خير لي في ديني و دنياي و معاشي و عاقبة أمري ـ أو قال: عاجل أمري و آجله ـ فاقدره لي و يسّره لي، ثمّ بارك لي فيه. اللهم و إن كنت تعلم أن هذا الأمر شرّ لي في ديني و دنياي و معاشي و عاقبة أمري ـ أو قال: عاجل أمري و آجله ـ فاصرفه عني و اصرفني عنه، و اقدر لي الخير حيث كان، ثمّ رضني به. قال: و يسمّي حاجته؛
پيامبر صلي الله عليه و آله همان گونه كه سورهاي از قرآن را به ما ميآموخت، طلب خير در همه امور را نيز به ما ميآموخت. ميفرمود: اگر امر مهمّي براي يکي از شما پيش آمد، دو رکعت نماز غير از نمازهاي واجب بگزارد و سپس بگويد: «خدايا، چون عالمي، از تو طلب خير ميکنم و چون قادري، از تو طلب قدرت ميکنم و از فضل و کرم با عظمت و گسترده تو ميطلبم. پس همانا، تو قدرت داري و من ندارم، تو (به امور) آگاهي و من آگاه نيستم، و تو به پنهان‌ها علم داري. بارالها، اگر ميداني اين امر، براي دين، دنيا، معاش و عاقبت امر من (و يا ميگفت: براي دنيا و آخرتم) خير است، تحقّق آن را براي من مقدّر و آسان گردان. پس براي من در آن امر برکت قرار ده و آن را براي من مبارک گردان. بارالها، اگر ميداني که اين امر براي دين، دنيا، معاش و عاقبت امر من (و يا ميگفت: براي دنيا و آخرتم) شرّ است، پس آن را از من دور بدار و مرا نيز از آن برگردان. و هر گونه هست، براي من خير مقدّر ساز و مرا به واسطه آن خشنود گردان ( فتح الأبواب، ص ۱۴۹ و ۱۵۰).