«خدايا، اگر اين كار براي من در دنيا و آخرتم خير است، تحقّق آن را براي من آسان و مقدّر ساز. و اگر غير از اين است، آن را از من دور بدار». از وي سؤال كردم: چه سورههايي در آن دو ركعت بخوانم؟ فرمود: هر سورهاي كه خواستي، و اگر ميخواهي سوره توحيد و كافرون بخوان (همان، ص 472، ح 6).
بررسي سندي
دو حديث فوق، به لحاظ سند، صحيح هستند و تمامي افراد سند، امامي و ثقه و برخي از آنها مانند محمّد بن يحيي، احمد بن محمّد، محمّد بن خالد، علي بن حديد و نضر بن سويد، از اجلا و بزرگان محدّثان شيعه محسوب ميشوند. ۱
دو حديث موثّق
1. علي بن اسباط، از امام رضا عليه السلام آورده است:
قلت لأبي الحسن الرضا عليه السلام: جعلت فداك، ما تري آخذ برّاً أو بحراً. فإنّ طريقنا مخوف شديد الخطر؟ فقال: اخرج برّاً و لا عليك أن تأتي مسجد رسول الله ـ صلي الله عليه و آله ـ و تصلّي ركعتين في غير وقت فريضة، ثم لتستخير الله مائة مرّة و مرّة، ثم تنظر. فإنّ عزم الله لك علي البحر، فقل الذي قال الله عزّ و جلّ: «و قال اركبوا فيها بسم الله مجريها و مرسيها إنّ ربي لغفور رحيم؛
به امام رضا عليه السلام گفتم: فدايت شوم، چه نظر ميدهيد، راه خشكي را برگزينم يا دريا را؛ چرا كه راه ما بسي ترسناك و پر خطر است؟ حضرت فرمود: راه خشكي را برگزين و اشكالي ندارد كه به مسجد پيامبر (مسجد النبي) رفته و دو ركعت نماز در غير وقت نمازهاي واجب بخواني و سپس صد و يك بار از خدا طلب خير كن و ببين اگر در دلت عزم سفر دريايي داري (همان را اختيار كن)، پس بگو همان را كه خداي ـ عزّ و جلّ ـ گفت: «و (نوح) گفت بر كشتي سوار شويد، به نام خداست روان شدن و توقّفش. همانا، پروردگار من آمرزنده مهربان است» ( الکافي، ج ۳، ص ۴۷۱، ح ۵).
2. در حديث ديگري با سندي متفاوت، شبيه به متن فوق آمده و به خاطر شباهت بسيار زياد آن، اين جا تكرار نميشود (همان، ح 4).
بررسي سندي
دو حديث فوق از امام رضا عليه السلام به لحاظ سند، موثّق محسوب ميشوند. ۲ علي بن اسباط، در سند حديث اوّل، و ابن فضال، در سند حديث دوم، هر دو فطحي و ثقه هستند.
1.سند حديث اوّل: «محمّد بن يحيي، عن أحمد بن محمّد، عن محمّد بن خالد، عن النضر بن سويد، عن يحيي الحلبي، عن عمرو بن حريث». سند حديث دوم: «محمّد بن يحيي، عن أحمد بن محمّد، عن علي بن حديد، عن مرازم.
2.سند حديث اوّل: «علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن ابن أسباط، و محمّد بن أحمد، عن موسي بن القاسم البحلي، عن علي بن أسباط». سند حديث دوم: «محمّد بن يحيي، عن أحمد بن محمّد، عن ابن فضال، قال: سئل الحسن بن الجهم أبا الحسن عليه السلام لابن أسباط».