در اين ميان، احاديث ديگري نيز با سندهاي متفاوت وجود دارد با اين مضمون که روش طلب خير (استخاره) از خدا، خواندن دو رکعت نماز و طلب خير از او است. علاوه، در منابع حديثي عامّه هم برخي از اين احاديث عيناً و برخي ديگر به طور مشابه وجود دارد.

استخاره ذات الرِّقاع

در ميان دسته اوّل، رواياتي است با اين مضمون که براي رفع تحير، در سه برگه، انجام دادن کار نوشته شود با تعبير «بسم الله الرحمن الرحيم. خيرة من الله العزيز الحکيم لفلان بن فلانه افعله». و در سه برگه ديگر، ترک آن کار نوشته شود با عبارت «بسم الله الرحمن الرحيم. خيرة من الله العزيز الحکيم لفلان بن فلانه لاتفعل». و اين برگهها زير سجاده قرار داده شود و بعد از گزاردن دو رکعت نماز، صد بار طلب خير در حال سجده، و خواندن دعاي طلب خير از خدا در همه کارها، کاغذها به هم خورده و يکي يکي از آن‌ها برداشته شود. اگر سه کاغذ پشت سر هم، انجام کار يا ترک آن بود، همان اختيار ميگردد و اگر مختلف بود، تا پنج کاغذ برداشته ميشود و هر طرف از انجام يا ترک، بيشتر بود، همان اختيار ميشود (ر.ک: الکافي، ج 3، ص 470، ح 3).
اين روايات را که مفادشان به استخاره ذات الرقاع مشهور است، ميتوان از دسته اوّل به شمار آورد؛ چرا که شيوه آن همان خواندن دو رکعت نماز و صد بار طلب خير بعد از آن است.

دسته دوم: استخاره با قرآن

در حديثي از «اليسع القمي» آمده است:
قلت لابي عبدالله عليه السلام: أريد الشئ فأستخير الله فيه فلا يوفق فيه الرأي أفعله أو ادعه. فقال: انظر إذا قمت إلي الصلاة، فان الشيطان أبعد ما يكون من الانسان إذا قام إلي الصلاة، فانظر إلي شئ يقع في قلبك فخذ به و افتح المصحف فانظر إلي أوّل ما تري فيه، فخذ به إن شاء الله تعالي؛
به امام صادق عليه السلام عرض كردم: كاري را اراده كرده و از خدا هم طلب خير كردهام، امّا به نظر قطعي نمي‌رسم كه آن را انجام دهم يا ترك كنم. (حال چه كنم؟)
حضرت فرمود: آن گاه كه به اقامه نماز بر ميخيزي ـ كه دورترين حالت شيطان از انسان، زمان ايستادنش به نماز است ـ پس در آن زمان بنگر چه چيزي به قلبت خطور كرده (انجام يا ترك)، همان را اختيار كن و قرآن را نيز باز كن و اوّلين چيزي را كه در آن ميبيني اختيار كن. ان شاء الله (خير است) ( تهذيب الأحکام، ج ۳، ص ۳۱۰، ح ۹۶۰).