با توجّه به نمودارهاي فوق، مديريت زمان، شادي و پيشرفت تحصيلي، در ارتباط با هم هستند و از هم تأثير مي‌پذيرند.
نتيجه‌گيري
در اين پژوهش تلاش شد تا ميزان مديريت زمان و نقاط قوّت و ضعف آن و هم‌چنين ميزان شاد بودن و به کارگيري شادي معقول و منطقي در جهت صحيح و نه افسار گسيخته در زندگي دانشجويي بررسي شود. هم‌چنين ارتباط اين دو موضوع (مديريت زمان و شادي در زندگي) با يک‌ديگر و تأثير آن‌ها در پيشرفت تحصيلي دانشجويان در جامعه مورد مطالعه مورد دقت قرار گرفت تا معلوم شود با تقويت نقاط قوّت و کاستن از نقاط ضعف، ممکن است گامي در پيشبرد اهداف آموزشي و روان‌شناسي برداشته شود. در اين تحقيق، مشاهده شد که مديريت زمان و بهره‌گيري از زندگي در يک محيط شاد، با پيشرفت تحصيلي رابطه مستقيم دارد. دانشجوياني که از معدّل بالايي برخوردار بودند همان کساني بودند که نمره پرسش‌نامه آن‌ها بيشتر از بقيه بود. در بين گروه‌هاي پزشکي انتخاب شده، نمره گروه‌هاي فيزيوپاتولوژي بيشتر از گروه‌هاي علوم پايه و باليني مشاهده شد و با مقايسه نسبت به گروه‌هاي پرستاري، گروهاي پزشکي علوم پايه و فيزيوپاتولوژي، نمره بالاتري داشتند و گروه باليني نمره کمتري. لازم به ذکر است مقايسه بر طبق سؤالات پرسش‌نامه و معدّل دانشجو است. به علاوه به دست آمد که با آگاهي دادن و آموزش مديريت زماني مطالعه و نحوه صحيح شاد بودن در زندگي دانشجويان، مي‌توان موفّقيت تحصيلي دانشجويان را تضمين کرد و هم‌چنين دانشگاه با برنامه‌ريزي صحيح و منظّم در کلاس‌بندي و برنامه آموزشي و به کارگيري محيطي شاد در آموزش مي‌تواند به پيشرفت
